Οι δερματολογικές ασθένειες αποτελούν τώρα ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενειών που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε καθημερινή βάση. Η γρήγορη εξάπλωση ασθενειών που σχετίζονται με παραβίαση της ακεραιότητας του δέρματος και των λειτουργιών του επιθηλιακού ιστού προκαλείται όχι μόνο από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό παθογόνων στο εξωτερικό περιβάλλον, αλλά και από τον καθημερινό τρόπο ζωής και τις κακές συνήθειες μας που είναι η ώθηση για την ανάπτυξη διαφόρων παθολογιών.
Τι είναι το μανιτάρι και γιατί συμβαίνει;
Οι μυκητιακές ασθένειες του δέρματος είναι οι δεύτερες πιο συχνές μετά από πυώδεις αλλοιώσεις της επιδερμίδας, γνωστές ως πυοδερμία. Οι μυκητιασικές λοιμώξεις έχουν συγκεκριμένα παθογόνα - μυκητιακούς μικροοργανισμούς που προσδιορίζουν την ανάπτυξη δερματικών μυκητιασικών βλαβών μόνο σε παθογόνο μορφή ή κατάσταση.
Δεδομένου ότι οι μύκητες είναι μέρος του περιβάλλοντός μας και, κατά κανόνα, δεν υπάρχουν με κανέναν τρόπο, είναι υπό όρους παθογόνοι μικροοργανισμοί που λαμβάνουν παθολογική μορφή λόγω αλλαγών περιβαλλοντικών συνθηκών για αναπαραγωγή και σε περίπτωση εξασθενημένης ανοσολογικής άμυνας του περιβάλλοντος ανθρώπινο σώμα.
Το πόδι του αθλητή χαρακτηρίζεται από δύο τύπους ασθενειών - τη δερματομυκητίαση, η οποία επηρεάζει άμεσα το δέρμα της φτέρνας, των δακτύλων, του μετατάρσου ή της σόλας και της ονυχομυκητίασης, η οποία επηρεάζει τις πτυχές των νυχιών, τις πλάκες των νυχιών και την επιδερμίδα παρακάτω. Τα παθογόνα της ονυχομυκητίασης μπορούν να διευρύνουν τη μολυσμένη περιοχή και να εξαπλωθούν σε κοντινούς ολοκληρωτικούς ιστούς.
Οι μύκητες στο δέρμα των ποδιών μπορούν να μεταδοθούν απευθείας, για παράδειγμα, όταν περπατάτε χωρίς παπούτσια μέσω μολυσμένων φυτών σε εδάφη που κατοικούνται από μύκητες μικροοργανισμούς, ενώ βρίσκονται σε στενή επαφή με ένα άτομο ή ζώο που πάσχει από μυκητίαση. Μια έμμεση οδός μόλυνσης με μυκητικές ασθένειες συνεπάγεται την ανάπτυξη μυκητιασικής λοίμωξης λόγω της χρήσης καλλυντικών από άτομο που πάσχει από μύκητα, μέσω ρούχων και κλινοσκεπασμάτων και κατά τη χρήση ειδών φροντίδας ασθενών.
Η διαφορετική ευαισθησία στα μυκητιακά παθογόνα σε κάθε άτομο οφείλεται σε πολλούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την τάση ανάπτυξης μολυσματικών ασθενειών και τη φύση της πορείας της νόσου.
Η πιο ευάλωτη ηλικιακή ομάδα είναι παιδιά κάτω των 10 έως 12 ετών. Τις περισσότερες φορές, οι δερματολόγοι διαγιγνώσκουν μολυσματικές ασθένειες που προκαλούνται από παθογόνους μυκητιακούς μικροοργανισμούς στα παιδιά, επειδή το εξωτερικό τους δέρμα είναι ακόμα αρκετά λεπτό ώστε οι μύκητες να τροφοδοτούν πιο εύκολα την κερατίνη, μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη του δέρματος που αποτελεί μέρος του επιθηλιακού ιστού.
Στα παιδιά, οι ανοσοποιητικοί μηχανισμοί άμυνας βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης και δεν μπορούν να προστατεύσουν το σώμα από την εισβολή της παθογόνου μικροχλωρίδας και η διαμορφωμένη ανοσία το προστατεύει, γι 'αυτό το σώμα του παιδιού εκτίθεται συνεχώς στον κίνδυνο μόλυνσης με διάφορες παθολογίες.
Οι αθλητές ανήκουν στην ομάδα ανθρώπων που συχνά βρίσκονται σε συνθήκες συνεχούς αναπαραγωγής του μύκητα του δέρματος των ποδιών. Οι αποδυτήρια και τα ντους, τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά από αθλητές πριν και μετά την προπόνηση, είναι ένα ιδανικό περιβάλλον για την έντονη ζωτική δραστηριότητα μυκητιακών μικροοργανισμών, καθώς η αυξημένη θερμοκρασία αέρα και η αυξημένη συγκέντρωση υγρασίας είναι οι βέλτιστες συνθήκες για την ενεργοποίηση της παθογόνου μορφής του μύκητας.
Εξαιτίας αυτού, η υπερβολική εφίδρωση των ποδιών προηγείται συχνά της ανάπτυξης μυκητιασικής λοίμωξης στο δέρμα των ποδιών, η οποία μπορεί να οφείλεται σε συνεχή φθορά δυσάρεστων σφιχτών παπουτσιών που δεν επιτρέπουν τη ροή του αέρα. Η συνεχής εφίδρωση των ποδιών μπορεί να προσδιοριστεί από τη συγκεκριμένη σύνθεση του γενετικού υλικού και μπορεί επίσης να είναι ένα από τα εξωτερικά συμπτώματα ασθενειών ή παθολογιών που υπάρχουν στο σώμα.
Μια άλλη ώθηση για την ανάπτυξη μυκητιασικής νόσου στο δέρμα των ποδιών μπορεί να είναι μια αλλαγή στη συνήθη σύνθεση της έκκρισης των ιδρωτοποιούμενων αδένων (νερό, ουρικό οξύ, αμμωνία, αμινοξέα και λιπαρά οξέα) σε ένα ακόμη τοξικό για το σώμα μας και πιο κατάλληλο για την ενεργοποίηση του μύκητα. Ιδιαίτερα ευνοϊκές παθολογικές αλλαγές στη σύνθεση του ιδρώτα επηρεάζουν την ανάπτυξη μολυσματικών ασθενειών που προκαλούνται από μύκητες του γένους Candida ή μύκητες που μοιάζουν με ζύμη.
Διαταραχές της φυσιολογικής λειτουργίας του νευρικού και ενδοκρινικού συστήματος, καθώς και του γαστρεντερικού σωλήνα, σχετίζονται με μείωση του βασικού μεταβολισμού στο σώμα, το οποίο έχει αρνητική επίδραση στη δραστηριότητα των οργάνων άλλων συστημάτων και στην πορεία του ανοσοποιητικού. μηχανισμοί άμυνας. Δεδομένου ότι ένα εξασθενημένο σώμα δεν μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στις συνεχείς προσβολές μικροβίων και παθογόνων μικροχλωρίδων και τους εμποδίζει να εισέλθουν στο σώμα, ένα άτομο γίνεται πιο ευάλωτο στην αρνητική επίδραση περιβαλλοντικών παραγόντων, καθιστώντας τα ευάλωτα σε βακτηριακές και μυκητιασικές λοιμώξεις.
Ο συγκεκριμένος παρασιτισμός των μυκήτων στο δέρμα των ποδιών και στο σώμα εκδηλώνεται σε διάφορα συμπτώματα, ανάλογα με το στάδιο της νόσου.
Μια ασθενής ή διαγραμμένη μορφή μυκητιασικής λοίμωξης είναι το πρώιμο στάδιο ανάπτυξης της νόσου και χαρακτηρίζεται από μάλλον ασθενώς εμφανή χαρακτηριστικά σημεία. Ένα άτομο με καθαρισμένη μορφή μυκητιασικής νόσου συχνά αισθάνεται αίσθημα καύσου στην περιοχή της εστίασης της λοίμωξης, υπάρχουν μικρές ρωγμές στην επιφάνεια του δέρματος και η ίδια η επιδερμίδα στεγνώνει παθολογικά.
Αν και τα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της λοίμωξης είναι καλύτερα θεραπεύσιμα, η ασθένεια αναπτύσσεται σε πιο σοβαρές μορφές εάν αγνοηθούν τα συμπτώματα της μόλυνσης με μυκητιακούς μικροοργανισμούς και εάν αντιμετωπιστεί αμελητέα και ανεύθυνα, η ασθένεια επιστρέφει, καθώς οι μυκητικές ασθένειες οφείλονται συχνά Υποτροπές επισημαίνονται.
Η μορφή πλακώδους κερατίωσης μιας μυκητιακής νόσου αναπτύσσεται μετά από μια ήπια μορφή μυκητικής λοίμωξης εάν η ασθένεια δεν εκκαθαριστεί νωρίς. Με το στάδιο της πλακώδους κερατίωσης της νόσου, οι μύκητες μικροοργανισμοί σχηματίζουν μια λευκή επίστρωση και σκληρό φλοιό στην επιφάνεια του δέρματος, η περιοχή της λοίμωξης αυξάνεται σταδιακά και μπορεί να φθάσει σε σημαντικά μεγέθη, για παράδειγμα, από διαδιπλασιαστικές πτυχές στον μεταταρσό.
Η ενδογενής μορφή της μυκητιακής νόσου των ποδιών χαρακτηρίζεται από δερματολόγους ως σοβαρό στάδιο μόλυνσης. Στην ενδογενή μορφή της νόσου, το οίδημα εμφανίζεται στις πτυχές μεταξύ των δακτύλων, το οποίο συνοδεύεται από κοκκίνισμα των επιφανειακών στρωμάτων του δέρματος. Τα οίδημα είναι συνήθως υγρά και επιρρεπή σε διάβρωση. Η μολυσμένη περιοχή του δέρματος χαρακτηρίζεται από μια αξιοσημείωτη απολέπιση της επιδερμίδας, την εμφάνιση βαθιών ρωγμών που συμβάλλουν στη διείσδυση μυκητιακών κυττάρων στο σώμα. Τα όρια του παρασιτισμού επεκτείνονται και ο μύκητας με την κυκλοφορία του αίματος εξαπλώνεται σε άλλα όργανα και συστήματα.
Η δυσιδρωτική μορφή μυκητιασικής λοίμωξης του δέρματος των ποδιών είναι το πιο δύσκολο στάδιο στην ανάπτυξη της παθολογίας. Στη δυσιδρωτική μορφή της νόσου, χρησιμοποιούνται οι πιο επιθετικές μέθοδοι θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της παλμικής θεραπείας, στην οποία οι δόσεις σοκ αποτελεσματικών φαρμάκων λαμβάνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χαρακτηρίζεται από την παρουσία φυσαλίδων με υγρό σε ολόκληρη την επιφάνεια του ποδιού, η οποία μπορεί να σκάσει και να σχηματίσει βαθιά διάβρωση στο δέρμα, η οποία συνοδεύεται από πόνο, έντονο κνησμό και πολλές φλεγμονώδεις διεργασίες.
Η θεραπεία μυκητιασικών λοιμώξεων των ποδιών πραγματοποιείται με τρεις τρόπους: με τη βοήθεια εξωτερικής θεραπείας, εσωτερικής θεραπείας και συνδυαστικής θεραπείας.
Μια εξωτερική επίδραση στην εστία της μόλυνσης με αντιμυκητιασικές κρέμες, αλοιφές, πηκτές, βερνίκια, σκόνες, τονωτικά και σπρέι εφαρμόζεται στα αρχικά στάδια της νόσου, όταν η παρασιτικοποίηση του μύκητα δεν έχει γίνει πιο σημαντική.
Η εσωτερική έκθεση σε παθογόνους μυκητιακούς μικροοργανισμούς πραγματοποιείται με τη βοήθεια μυκητοκτόνων φαρμάκων που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη δραστηριότητα άλλων οργάνων και συστημάτων του σώματος. Επομένως, τέτοια φάρμακα συχνά έχουν πολλές αντενδείξεις. Χρησιμοποιούνται σε παρασιτικούς μύκητες στο σώμα που εμφανίζονται σε μεταγενέστερα στάδια ανάπτυξης της νόσου.
Η συνδυαστική θεραπεία έχει το πιο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, αλλά στα αρχικά στάδια μιας μυκητιασικής λοίμωξης, τα μέσα για εξωτερική χρήση θα είναι αρκετά, καθώς η χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων στο εσωτερικό μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές και επιβαρύνσεις για το σώμα.
Τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για την εξάλειψη των ήπιων μορφών μυκητικών παθήσεων είναι τα φάρμακα με βάση την τερβιναφίνη, τα οποία προάγουν τη συσσώρευση σκουαλενίου στο δέρμα και καταστρέφουν τον μηχανισμό των παθολογικών επιδράσεων των μυκητιακών μικροοργανισμών. Η τερβιναφίνη είναι μια ουσία που βρίσκεται σε διάφορα αντιμυκητιακά φάρμακα που καθιστά δυνατή την απαλλαγή από μυκητιακές ασθένειες που προκαλούνται από διάφορα παθογόνα.
Για συστηματική θεραπεία, την οποία ο θεράπων ιατρός συνταγογραφεί σε περίπτωση αναποτελεσματικότητας των τοπικών φαρμάκων, χρησιμοποιούνται φάρμακα με δραστικά συστατικά όπως η ιτρακοναζόλη και η κετακοναζόλη. Αυτή η θεραπεία διαρκεί περισσότερο και δεν συνιστάται σε έγκυες γυναίκες και γυναίκες ενώ θηλάζετε, παιδιά κάτω των 3 ετών, άτομα με ηπατική νόσο και νεφρικά προβλήματα.
Για να αποτρέψετε τη δευτερογενή ανάπτυξη της νόσου μετά από θεραπεία, πρέπει να κάνετε προσεκτική απολύμανση των προϊόντων περιποίησης, των προσωπικών αντικειμένων και των ρούχων σας, καθώς ο μύκητας μπορεί να αφήσει το μυκήλιο και άλλα απορρίμματα πίσω από τα μολυσμένα άτομα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου.
Ένα ειδικό σπρέι είναι κατάλληλο για την αντιμυκητιακή θεραπεία των παπουτσιών. Το αντισηπτικό παρασκεύασμα χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση των προϊόντων πολλαπλασιασμού μυκητιακών κυττάρων από τα προσωπικά αντικείμενα ενός ατόμου που πάσχει από μυκητίαση. Με διάλυμα 0, 1%, τα παπούτσια πρέπει να ξεπλένονται μέσα και να αφήνονται όλη τη νύχτα. Το σπρέι απολυμαίνει επίσης καλά τα παπούτσια, είναι υποαλλεργικός παράγοντας που δεν αφήνει ίχνη και οσμές και είναι κατάλληλο για παπούτσια κατασκευασμένα από οποιοδήποτε υλικό.
Για να απαλλαγείτε αποτελεσματικά από μια μόλυνση ζύμης και να αποτρέψετε την εμφάνισή της, πρέπει να ακολουθήσετε προσεκτικά όλα τα προληπτικά μέτρα και να παρακολουθείτε την υγεία σας. Οποιαδήποτε ασθένεια, συμπεριλαμβανομένης της μυκητιακής νόσου, είναι πάντα πιο εύκολο να αποφευχθεί παρά να θεραπευτεί.